Styl slow na nowo definiuje sposób postrzegania czasu oraz życiowych wartości. Okazuje się nagle, że przestaje nami rządzić zegar i teraz to my trzymamy go w ryzach. Nie jest to łatwe, warto jednak ponieść wysiłek gdyż korzyści z tego są niezaprzeczalne. Zaczynamy na nowo świadomie z większą uważnością cieszyć się życiem, być wdzięcznym. doceniać dary Natury, delektować się, zachwycać pięknem, niesamowitością i smakiem. Cudowne i prawdziwe. Czas to szczęście, jest po to by z niego korzystać i mieć punkt odniesienia. Życie w stylu slow to coś w rodzaju tańca, to kombinacja momentów wolniejszych i szybszych w zgodzie ze sobą i w harmonii z Naturą. Nie chodzi tu ( jak niektórzy myślą ) o robienie wszystkiego w żółwim tempie, tylko we właściwym dla danej osoby. Gdy łapie się wewnętrzną równowagę, powolność w tym kontekście staje się synonimem jakości, pełni, przyjemności, energii, dynamizmu.
Naturalnie od nowa i po swojemu. Bo nie ważne ile razy człowiek upada, ważne ile razy się podnosi.
Choć nie wszystko da się opisać i ująć w słowach mamy wielką nadzieję, że dzięki temu prostemu opisowi, czytelnik na swej drodze dochodzenia do prawdy, będzie w stanie uniknąć błędów, rozpoznać prawdę i fałsz, odnajdzie odpowiedzi na własne pytania a być może nawet okaże się, że odkryje własny kompas, który wyprowadzi go z mroku ignorancji i wyzwoli z pęt egoizmu a w konsekwencji osiągnie satysfakcjonujące życie w harmonii z Naturą przepełnione miłością, radością i spokojem. Wyjaśnienie tego co proste w rzeczywistości może wydawać się trudne, lecz jeśli uda się zrozumieć choćby jedną prostą rzecz dogłębnie, zdolność do rozumienia Natury Życia i Wszechświata ulega wielkiemu rozszerzeniu.
Świadoma interpretacja – Każdy pytający wydobędzie odpowiedź, która jest reprezentatywna dla jego poziomu świadomości.
Wszyscy ludzie naturalnie powstają z boskości stworzenia. Poczucie pustki bierze się z niepowodzenia w zjednoczeniu swojego życia z zasadami z których emanuje moc. Wewnętrzne źródło mocy jest niewidzialne i nienamacalne. Apeluje do tej części ludzkiej natury, którą nazywamy szlachetną. Przemawia za ważnością samego życia. Moc daje życie i energię. Z łatwością osiąga to, czego żadna inna siła nie jest w stanie osiągnąć, nawet ekstremalnym wysiłkiem. Gandhi demonstrował przed światem moc bezinteresowności, przeciwko sile egoizmu. Ta sama zasada została przedstawiona przez Nelsona Mandelę.
Każdy z nas przez cały czas posiada naturalny komputer znacznie bardziej zaawansowany niż większość maszyn o sztucznej inteligencji – ludzki umysł. Nasza wizja świadomości jest połączona z naszym pojęciem jaźni. W uświadomieniu sobie, że mam ciało i umysł, zamiast myślenia, że jestem swoim umysłem czy ciałem, kryje się prawdziwa wolność. Do tego jednak potrzeba silnej woli. Gdy przestajemy myśleć, ze jesteśmy naszymi umysłami, zaczynamy widzieć, że mamy umysł. Pojawia się gotowość do tego, aby zakończyć obwinianie, wziąć odpowiedzialność za swoje działania, uczucia i wierzenia. Obserwowanie umysłu wykazuje skłonność do zwiększania jednostkowego poziomu świadomości. Umysł, który jest obserwowany staje się skromniejszy, zaczyna rezygnować ze swoich roszczeń do wszechwiedzy. Sama świadomość nie jest wyznaczana przez treść. Myśli przepływające przez świadomość, są jak ryby pływające w oceanie. Istnienie oceanu jest niezależne od ryb. Identyfikować się z samą świadomością oznacza wiedzieć, że własna rzeczywista jaźń jest nieograniczona.
Czy moc życia podtrzymuje ciało? czy ciało podtrzymuje życie ?
Twierdzenie Kartezjusza działa w obie strony „ Myślę więc jestem” co może oznaczać „ Jestem dlatego myślę”. Ponieważ myślenie zachodzi jako forma – Kartezjusz częściowo ma rację. To co ma formę, aby ją uzyskać musiało uprzednio posiadać istnienie. „ Ja jestem” jest stwierdzeniem uważności dowodzącej, że zdolność doświadczenia jest niezależna od formy. Świadomość jest poza formą, w rzeczywistości jest wszechmocną macierzą z której pochodzi forma. Bez świadomości nie byłoby niczego co mogłoby doświadczać formy, obejmuje wszystko i jest bezgraniczna.
Poziomy świadomości są skorelowane z określonymi procesami świadomości: emocjami, postrzeganiem, postawami, światopoglądami czy przekonaniami. Na poziomach świadomości wyższe frekwencje są niezwykle potężne, mało kto jednak odbiera je jako czyste stany. Większość ludzi jest tak bardzo oddzielona od swoich własnych stanów czystej świadomości, że nie rozpoznaje ich, ponieważ identyfikują się oni ze swoimi niższymi stanami ego. Im wyższe osiąga się czyste stany, tym większą ma się moc aby przeprogramować całe swoje życie. Czysta świadomość reprezentuje nieskończony potencjał, nieskończoną moc, oraz nieskończone źródło energii całego istnienia.
Wysokie stany świadomości są często doświadczane przez sportowców. Jest to dobrze udokumentowane, że biegacze długodystansowi regularnie osiągają wzniosłe stany spokoju i radości. Zjawisko to jest często opisywane jako dotarcie do punktu, gdy nagle przełamuje się barierę występu, działanie staje się pozbawione wysiłku a ciało porusza się z gracją i łatwością samo przez się, jakby było poruszane przez jakąś niewidzialną moc. Towarzyszący temu stan radości jest zdecydowanie inny niż dreszczyk sukcesu, to radość z pokoju i jedności ze wszystkim co żyje. Subiektywne doświadczenie niewymagającej wysiłku błogości zdarza się też w innych rodzajach wyjątkowych fizycznych dokonań, np. w przypadku światowej sławy tancerzy sufi, znanych jako wirujący derwisze, którzy dzięki zdyscyplinowaniu i wytrwałym praktykom osiągają zdolność swobodnego i długotrwałego poruszania się w przestrzeni z olśniewającą precyzją. Najbardziej rozwinięte sztuki walki jasno wskazują jak nieskończenie ważne są intencje, pokora, zasady i szacunek. Znakiem rozpoznawczym prawdziwej wielkości w osiągnięciach lekkoatletyki zawsze jest skromność. Tacy sportowcy reprezentują wdzięczność, wewnętrzny zachwyt oraz uważają, że ich dokonanie nie było tylko wynikiem własnego wysiłku, lecz że to maksymalny osobisty wysiłek przywiódł ich do punktu przełomowego, z którego następnie zostali przeniesieni przez wyższą moc. Media miewają skłonność do wywoływania złych stron sportu i niedoceniania sportowców. Pozycja celebryty świadomie bądź podświadomie budzi pewien egotyzm. Całkowitą ochronę daje powierzenie własnego talentu, występów czy kariery wyższym zasadom. Prawdziwa sportowa moc charakteryzuje się wdziękiem, wrażliwością, wewnętrznym spokojem, oraz delikatnością obecną w wolnym od współzawodnictwa życiu nawet tych najostrzejszych zawodników. Mądry jest ten kto od każdego potrafi się czegoś nauczyć. Wielcy ludzie stają się legendą ponieważ można brać z nich przykład. Nie to co posiadają czy robią ma znaczenie, ale to kim się stali imponuje ludzkości.
Poszukiwanie świetności w każdej z dziedzin ludzkich dążeń inspiruje nas wszystkich do aktualizacji jeszcze nieprzejawionych form wspaniałości. Inspirować oznacza wypełniać duchem. Samą energie życia można określić jako ducha. Duch jest życiodajnością, która towarzyszy energii życia i jest wyrazem zjednoczenia z nią. Duchowość jest tolerancyjna, religijność zaś bywa, że pozbawia tolerancji. Pozostaje jednak duchowe podłoże, z którego wszystkie religie się wywodzą ukryte w każdej z nich. Duchowe nauki posiadają tę sam głęboką moc jaka miały od zawsze. Moc zasad nie zmienia z upływem czasu. Czy je w pełni zrozumiemy czy nie, będą one ideałami do których dąży ludzkość. Przyczyną kryzysu wzniosłych nauk duchowych bywa nieprawidłowa interpretacja przez mniej oświeconych. Dopóki samemu nie dostąpi się oświecenia, albo przynajmniej nie doświadczy wyższych stanów świadomości, wszystkie duchowe nauki pozostają pogłoskami, z tego powodu tak podatnymi na zniekształcenie i błędne zrozumienie. Ignorancja nie ugina się pod atakiem tylko rozprasza się w świetle. Nic też nie rozpuszcza nieuczciwości tak szybko jak prosty akt ujawniania prawdy. Jedyny sposób na ujawnienie swojej mocy w świecie polega na zwiększeniu uczciwości, zrozumienia i umiejętności współczucia.
Całokształt ludzkiego doświadczenia potwierdza, że świadomość istnieje zarówno w przejawionej jak i nieprzejawionej formie. Uważność świadomości w formie jest powszechna. Uważność tej czystej świadomości poza formą jest wyjątkiem. Sama czysta świadomość reprezentuje nieskończony potencjał, nieskończoną moc, oraz nieskończone źródło energii całego istnienia, które często utożsamiane jest z Bogiem. W granicach tego potencjału Nieprzejawione staje się Przejawionym w postacie Boskiego Wcielenia. Kiedy człowiek w swoim sumieniu traci szacunek dla świętości życia, zaczyna się pogrążać w chaosie, gubi swoją tożsamość. We wszystkich dyscyplinach duchowych pierwszy konieczny krok dla rozwoju czyjejś uważności jest opisywany jako „ gotowość” . Utrzymująca się gotowość jest punktem zapłonu, który aktywizuje nowe pole atraktorowe i umożliwia opuszczenie starego. W pewnym momencie wprowadzenie trzeciego elementu ( wolnej woli ) decyzyjnej konsekwencji wyboru i ewolucji, powoduje, że nagle się one krzyżują i zachodzi zmiana. Gdy nagle ktoś przechodzi spod wpływu niższego pola atraktorowego na wyższe uznaje się to za CUD.
Człowiek w swej istocie posiada moc własnego zbawienia. W rzeczywistości nawet z czysto naukowego punktu widzenia zbawienie faktycznie jest możliwe, chociażby przez fakt, że energia myśli przepełnionej miłością jest o wiele potężniejsza od energii myśli negatywnej. Ciemność rozjaśnia światło rozpoznania. Najlepiej więc iść za radą tradycyjnej mądrości mówiącej, by nie bać się zła, ale starać się go unikać. Potępienie tak samo jak wina, znika w momencie rozpoznania.
Uczciwość i doskonałość mówią same za siebie ponieważ są zjednoczone z mocą. Sztuka zawsze dostarczała miejsca dla największych duchowych dążeń w świeckim królestwie. Zadaniem sztuki było i jest urzeczywistnianie za pomocą środków fizycznych ideałów, czystego wyrazu ducha i przedstawianie w namacalnej formie, dostępnej dla wszystkich. Wielka sztuka reprezentuje uporządkowaną istotę nie tylko ludzkich przeżyć, ale także świata w którym żyje. Sztuka zawsze jest tworzeniem duszy, rzemiosłem ludzkiego talentu. Nie ma sztuki bez miłości. Ludzie o rozwiniętej świadomości dostrzegają piękno we wszystkich formach. Wiedzą, że nie tylko życie jest święte, ale też jego wszystkie formy są pięknem.
Wszystkie rodzaje pytań prowadzą do jednej i tej samej ostatecznej odpowiedzi. Przekonanie się, że nic nie pozostaje ukryte a ujawniona prawda odnajduje się wszędzie jest kluczem prowadzącym do pojęcia najprostszych prawd i przeznaczenia ludzkości. Podczas przyglądania się naszemu codziennemu życiu możemy się przekonać, że wszystkie nasze dotychczasowe obawy były oparte na nieprawdzie. Zastąpienie fałszu prawdą jest istotą uzdrawiania wszystkich rzeczy widzialnych i niewidzialnych. W świcie nie ma chaosu. Pojawianie się nieporządku to jedynie sprawa ograniczeń percepcji. Wszechobecne ludzkie „ego” tak naprawdę wcale nie jest „ ja”, co najwyżej oznacza „to”. Przejrzenie na wylot tej iluzji ujawnia nieskończony „Kosmiczny Żart” 🙂
#WOLNY STYL #ŚWIADOME ŻYCIE W HARMONII Z NATURĄ #SZTUKA, TANIEC, MUZYKA DUSZY DOTYKA #MIŁOŚĆ JEST W SERCU KAŻDEGO ZAWODNIKA #ODPOWIEDZI ZNAJDUJE KTO SZUKA I PYTA #PUNKT WIDZENIA ZALEŻY OD PERSPEKTYWY PATRZENIA #NIESKOŃCZONA MOŻLIWOŚĆ INTERPRETACJI #ŚWIAT JEST PIĘKNY I KOLOROWY #KAŻDY DZIEŃ JEST NOWY #NIE MA ZŁEJ POGODY EWENTUALNIE NIEWŁAŚCIWE UBRANIA #SŁOŃCE ŚWIECI STALE CHOĆ NIE ZAWSZE TO WIDZIMY #Z CZYSTYMI INTENCJAMI OSIĄGAMY WSZYSTKO GDY WYTRWALE DO CELU DĄŻYMY.
„Wyobraźnia jest ważniejsza od wiedzy, ponieważ wiedza jest ograniczona” A. Einstein